Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Hangman (2016)

Σκηνοθέτης: Adam Mason
Συγγραφείς: Simon Boyes, Adam Mason
Χώρα: Ηνωμένο Βασίλειο-ΗΠΑ
Release: 2016
Runtime: 85 mins


Η οικογένεια Μίλλερ φεύγει για διακοπές.
Η οικογένεια Μίλλερ κάνει διακοπές.
Η οικογένεια Μίλλερ επιστρέφει από διακοπές. Το θέμα είναι ότι η οικογένεια Μίλλερ, είναι μια τυπικότατη οικογένεια "των προαστίων" που λένε οι κουτόφραγκοι, Άπερ Κλάς δηλαδή, ζεύγος, και δύο ανήλικα τέκνα ως συνήθως. Η Μάδερ είναι νοικοκυρούλα (και Μιλφάρα φυσικά) και κρατάει το σπίτι αψεγάδιαστο. Αλλα επιστρέφοντας το βρίσκουν αιδοίον καλλιγραφία.
Τι συνέβη?
-Μπαμπά, μας κάνανε το σπίτι μουνί.
-Μην λες τέτοιες λέξεις ρε κωλόπαιδο.
-Καλά. Μπαμπά, μας κάνανε το τσαρδί μουνί.
Ποιός μπήκε?
Γιατί τα 'καμε όλα κώλος?
Η αστυνομία δίνει την προφανή εξήγηση: Κάποιος σας είδε να φεύγετε στο αεροδρόμιο, έκανε μια έτσι και σας ανοιξε το αμάξι, έβαλε μπρός το GPS σας, είδε που μένετε, και φώναξε όλη του την παρέα, όλο του το σόι μέχρι τρίτου βαθμού συγγένειας, και σας κάνανε το σπίτι Καλάβρυτα.
Πειστική η εξήγηση, παρά τις διάφορες ζωγραφισμένες και ανατριχιαστικές κρεμάλες εδώ κι εκεί.
Η Ζωή λοιπόν συνεχίζεται.
Οχι όμως και πολύ νορμάλ.
Κάποιος ή κάτι, φαίνεται να εξακολουθεί να κάνει ντού χωρίς να τον παίρνει γραμμή κανείς, και να τα κάνει πάλι κώλος.
Αλλα τόσο ήπια και ήρεμα αρχικά, που κανείς δεν είναι σίγουρος αν συμβαίνει όντως κάτι τέτοιο.
Αλλα, όπως λένε και οι παραγωγοί στην περίληψη του IMDb, ο εφιάλτης έχει μόλις αρχίσει.

Απο την προαναφερθείσα περίληψη του IMDb και το τρέϊλερ, είναι κάποια πράγματα που δεν γίνονται απολύτως σαφή, και κάποια εξ αυτών δεν τα ακουμπάμε για να μην κάνουμε σπώηλερ. Ενα όπως το ακουμπάμε.
-Μανάρι είσαι για άγριο σέξ στις μολόχες?
-Μα κι αν μας βλέπουν?
Η ταινία είναι found footage. Αλλα μην ανησυχείτε εσείς που περιγράφετε τα found footage ως "αυτά με την κάμερα στο χέρι που σε ζαλίζουν".
Εδώ δεν έχει ζάλη, καθότι όλες σχεδόν οι κάμερες από τις οποίες βλέπουμε πλάνα, είναι σταθερές.
Και εδώ μπαίνει νοηματικά το μεγαλύτερο καλό και το μεγαλύτερο κακό της ταινίας.
Το "κακό" είναι συνηθισμένο, και ακούει στο "ΠΟΥ ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΡΕ ΜΟΡΤΗ???"
Δεν δίνεται καμμία εξήγηση στην αρχή της ταινίας, όπως σε άλλες με κάποια κάρτα που σου λέει βρήκαμε αυτό το υλικό στο βόθρο κατά την εκκένωση ας πούμε.
Οπότε δεν ξέρεις ακριβώς τι βλέπεις.
Κι εσύ μαλάκα, κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου.
Αλλά δεν σε χαλάει καθόλου αυτό. Ισως είναι σεναριακό φάουλ στη θεωρία, αλλά στην πράξη το προσπερνάς αδιάφορα, γιατί το καλό της ταινίας, είναι ότι όλες οι κάμερες που δίνουν το υλικό που βλέπουμε, είναι του δράστη.
Ναι, καμερούλα μια σταλιά, στο χέρι, και ένα σωρό άλλες που έχει διάσπαρτες, και εμείς παρακολουθούμε τα πάντα, και από τα δικά του μάτια, αλλά βλέπουμε και τον ίδιο.
Ως Found Footage τώρα, έχει κάμποσα "τεχνικά" κενά αληθοφάνειας, αλλά πλέον, καλώς ή κακώς, αυτά δεν φαίνονται να ενοχλούν κανέναν.
Σκηνοθέτης, παραγωγός, πρωταγωνιστής,
μοντέρ και εγκληματίας. Με Όσκαρ Διείσδυσης. 
Οπως για παράδειγμα, όταν τραβάς πλάνα κάποιον σε απόσταση 20 μέτρων, όσο και να ζουμάρεις, την φωνή του ΔΕΝ θα την ακούσεις αν δεν φωνάζει.
Αλλά την ακούς. Αλλά είναι και πταίσμα. Δεν ενοχλεί.
Αυτό που ενοχλεί είναι ο ρυθμός.
Ενώ ξεκινάει πολύ ωραία, και εσένα σου ξεφεύγει ένα "ΟΟΟΡΕΜΑΛΑΚΑ ΩΡΑΙΑ ΙΔΕΑ" συνεχίζει καχεκτικά.
Σαν να περιμένεις στο φανάρι, να ανάβει πράσινο, να σανιδώνεις, να φτάνεις 7000 στροφές και 90 χιλιόμετρα την ώρα στριγγλίζοντας το μοτέρ και να αλλάζεις σε πέμπτη, κρατώντας τα 90 αλλά τώρα στις 1500 στροφές, νομίζοντας ότι είσαι σε τρακτέρ και κουβαλάς σβουνιές.
Περιμένεις μια κλιμάκωση που θα έρθει μεν για να τελειώσει κάποτε η ταινία, αλλά προβλέψιμα και αργά, χωρίς να σου παρουσιάζει κάτι το ενδιαφέρον μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Τρομάγματα, αναμενόμενα δεν υπάρχουν, και παρά τις φιλοτιμες προσπάθειες του σκηνοθέτη, το σενάριο δεν επέτρεψε και αρκετές ανατριχιαστικές γουαταφακιές.
Ελα πιο μέσα μανάρι να σε πάρω πάνω στη μπουγάδα.
Με λίγα λόγια, είναι σαν να πήρες μια ΥΠΕΡγαμάτη εικοσάλεπτη ταινία μικρού μήκους, και να πρόσθεσες ένα "μια από τα ίδια" για μία ολόκληρη ώρα στη μέση.
Η παραγωγή είναι Αγγλική. Ο σκηνοθέτης είναι Άγγλος και είναι και παραγωγός. Ο άλλος παραγωγός είναι και ο πρωταγωνιστής της ταινίας και είναι Αμερικανός.
Γυρίστηκε όμως στην Αμερική, εν μέρει λόγω γνωριμιών του Αμερικανού παραγωγού, και εν μέρει για να έχει καλύτερη τύχη στο να βρει διανομέα.
Η ταινία πέρασε από 2 μόνο φεστιβάλ μέσα στο 2015, και κατέληξε σε ψηφιακή διανομή το Φεβρουάριο του 16'.

Τρείς πίτσες θα ήθελα. Ριανκούρ 3
δεύτερος όροφος, στη ντουλάπα.
Στην αρχή της ταινίας, υπάρχει ένα περήφανο "Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα". Η λέξη κλειδί φυσικά είναι το "Εμπνευσμένο" έναντι του σύνηθους "Βασισμένο". Και το βλέπουμε όλο και συχνότερα, με σκοπό να μας μπερδέψει. Σα να κάνω μια ταινία ας πούμε για το φάντασμα μιας νεκρής από τροχαίο.
Και η "Έμπνευση" να είναι οτι κάποια κάπου κάποτε, σκοτώθηκε σε τροχαίο. Οχι κύριοι παραγωγοί, βρείτε κάτι άλλο να μας δουλέψετε. Αυτό δεν αρκεί.
Παραβλέποντάς το πάντως, δεν θα πω ότι η ταινία είναι χάσιμο χρόνου, το βασικό της θέμα είναι ενδιαφέρον, ο τρόπος που το δείχνει είναι ΠΟΛΥ έξυπνος, αλλά το ενδιαφέρον δεν στο κρατάει.
Μάλλον θα πιάσετε τον εαυτό σας να θέλει να περάσει στο Χ4 κάμποσα σημεία, αλλά και να το κάνετε, δεν θα χάσετε και τίποτα.
Προτείνεται για στιγμή που δεν πολυέχετε διάθεση για ταινία, πριν το φαγητό, συνοδεία ελαφρού απεριτίφ.
Αν δείτε ότι δε λέει, γυρνάτε το απεριτίφ στο βαρύ, και όλα ως δια μαγείας, γίνονται καλύτερα!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου